MUZIEK ZAM EN PEER

Lucy Legeland zingt Zam en Peer:
een theatraal concert

HET VERHAAL
Vis is wat de klok slaat. Elke morgen, al minstens 15 jaar, begint de dag er mee: zij heeft een visverwerkingsbedrijf.

De laatste tijd houdt ze niet meer op met praten. Zij gulpt verhalen over lopen over straat, het riool, minutieuze verhandelingen over angst, cappuccino-apparaten en water, veel water

De vrouw heeft een fascinatie voor geluiden om haar heen, deze fungeren als associatieve springplank. De piep van een achteruitrijdende vrachtwagen mondt uit in een relaas over fietsen met volle fietstassen en gevaar voor eigen leven.

Haar kompanen krijgen echter schoon genoeg van haar en haar verhalen. Ze werkt niet meer adequaat: ze praat en praat. Uiteindelijk dwingen zij haar tot een uiterste bekentenis: schuld aan de dood van een klein meisje, haar eigen dochter.

INSPIRATIE
Lucy zag bij de slager in de vitrine bij een gerecht op het bordje staan: Zam en Peer. Toen ze vroeg wat voor lekkers dat was, zei de dame achter de toonbank dat de L wat de zwierig was geschreven: het moest Lam en Peer zijn. De titel van het liedjesprogram was geboren.

UITNODIGING SCHOUWBURG ODEON
Theaterdirecteur Hein Spanjaard vroeg Lucy een muziekvoorstelling te komen maken in de Dommerholtzaal van Schouwburg Odeon. Ja, dat gaan we doen!

CONTRABAS, TROMBONE EN STEM
Lucy maakt een grote huppel bij het idee om samen met twee van haar lievelingsinstrumenten een liedjesprogram te maken! Zou het mogelijk zijn om met contrabas en trombone en stem zónder een 'akkoorden-instrument' zoals een piano of gitaar iets gaafs en bijzonders te bouwen?

BERT PFEIFFER EN RENE POSTMA
Trombonist Bert Pfeiffer blijkt samen op het speelplein in Assendorp óók zijn kinderen op te halen. Bert had oren naar dit project: "Fijn klein, genuanceerd en verbeeldingsvol!"
En ja René Postma wilde ook graag in dit avontuur stappen waar zijn contrabas een hoofdrol zou kunnen gaan spelen.

DAGELIJKSE GELUIDEN
Vanuit dagelijkse geluiden, zoals: een achteruitrijdende vrachtwagen, cappuccinoapparaten, schuurmachines bij de buren bouwen de composities zich melodisch en inhoudelijk op. Lucy loopt hiertoe dagen door de stad met haar bijzonder opname-apparatuur speciaal gebouwd door Menno van der Veen waarmee ze geluiden op straat en haar stem stereo kan opnemen.

HET MOEDERSCHAP
Lucy wilde daarbij haar moederschap tot thema verheffen en dan specifiek dat deel dat aangeblazen wordt vanaf de geboorte: een antenne dat je kindje niks ernstigs overkomt. In Zam en Peer draait het om de fantasie dat je op een onbewaakt ogenblik niet goed oplet en je kindje onderwater raakt in je eigen bad.

TEKSTEN 
Lucy schrijft de teksten van de liederen en het verhaal van de dame met haar visverwerkingsbedrijf.

THEATERS
Het concert speelt in diverse theaters in het land.

HOORSPEL
Het idee wordt geboren dat de voorstelling zich goed leent als hoorspel: deze bijzondere muziek en dit intrigerend verhaal nemen we op bij Caspar Falke van Silvox Studio's. 

PRESENTATIE
Het liedjesprogramma wordt  als eerste gepresenteerd in Schouwburg Odeon en in een tweede versie tijdens het Festival Stad als Theater in de Verhalenboot. Hierna volgt een tour langs een aantal theaters.

OP HET REPERTOIRE
Liederen uit Zam en Peer staan nu nog regelmatig op het concertprogram van de Firma, bijvoorbeeld het Cappuccinolied, of Als mijn Hand. Het lied Beslan, over de gruwelen in van het gijzeldrama op de eerste schooldag, is heden ten dage helaas nog steeds wreed actueel en vond ook haar weg op de CD Duik! waarin Lucy het zingt in haar Liemers taal.

MAKERS
Lucy Legeland: concept, teksten, melodieën en stem
René Postma: contrabas en composities
Bert Pfeiffer: trombone en composities
David Rothschild: trombone (inval)

Marieke de Jong: toneelbeeld
Jeroen van Terheijden: techniek
Willem Coenen: techniek 

Jessica Borst: regie
Irene Kriek: eindregie
Jolan Van der Waeter: productie
Eva Blaak, DEBOKOFHETLOKET: ontwerp flyer

Caspar Falke| Silvox Studio's Bontebrug: opnames en mix

REACTIES
"Ademloos heb ik zitten kijken, ongelooflijk."

"Ik heb stil drie kwartier gehuild en ik heb heel hard gelachen."

"Het indrukwekkendste wat ik de afgelopen vijf jaar gezien heb."

"Die stem is weergaloos."

"De combinatie van contrabas en trombone en stem is werkelijk uniek."

PERS
De Gelderlander
Legeland integer, heftig en ijzingwekkend
“Legeland kent de kracht van het detail…Lucy Legeland spreekt en vooral zingt, een bijzondere taal…De hele voorstelling blijft ze onvoorspelbaar in haar teksten. Ze roept verrassende associaties op, gaat met gevoelens op de loop, zingt met vaste stem aparte melodieën en schroomt niet om zich bloot te geven.”

Stentor
“Legeland is expressief en interessant… haar bijzondere stem verdient het zeker gehoord te worden… Legelands tekening van haar werkelijkheid is meer… ze brengt wat ze wil communiceren dicht op de huid… haar lichaam toont een absurdistisch laagje.”


Mede mogelijk gemaakt door:
het VSBfonds en Prins Bernard Cultuurfonds