Zam en Peer is een neerslag van de voorstelling: Lucy Legeland zingt Zam en Peer.
Lucy nam met René Postma (contrabas) en Bert Pfeiffer (trombone) de prachtige liedjes uit de voorstelling op.
Daarbij sprak zij als een hoorspel alle teksten in. Samen met Caspar Falke van de Silvox Studio, die alle geluiden als een geduldige monnik registreerde, sneed zij vissen hun koppen, gooide emmers water en liet cappuccino-aparaten stomen. Geweldig! Een toevallige voorbijganger is danig onthutst bij het zien van het tafereel met al die vissenkoppen.